Gazetowy szał, Afryka i indiańska wioska w Bibliotece Głównej

Czy można zrobić coś ciekawego ze starych gazet ? Otóż tak. Przekonali się o tym podopieczni ze Świetlicy Środowiskowej „Promyczek” w Stalowej Woli, którzy odwiedzili nas we wtorek 08.08.2017 r. W Bibliotece Głównej czekało na nich mnóstwo nie tylko papierowych atrakcji. Dzieci pod okiem opiekunów tworzyły najdłuższe węże i inne dziwne zwierzęta.

Wiele radości sprawiły im wyścigi papierowych statków, które same wcześniej wykonały. Na koniec poszły w ruch stempelki i pieczątki. Każdy mógł napisać swoje imię i ozdobić je za pomocą pieczątek.

W środę przenieśliśmy się do bardzo gorącej Afryki. Po przeczytaniu legendy - dzieci dowiedziały się, dlaczego małpy mają długie ogony, a zające maleńkie. Na wszystkich czekało nie lada wyzwanie. Na podstawie ogona dzieci musiały odgadnąć, jakie zwierzę kryje się na rysunku. Małpich zadań w „małpim gaju” była cała masa : małpie figle, szukanie rozbójnika, odszyfrowywanie malajskich słów. Uczestnicy zajęć nauczyli się w prosty i szybki sposób narysować małpę. Skoro wybraliśmy się w podróż do Afryki, to nie mogło zabraknąć gier ze zwierzętami w roli głównej. Dzieci świetnie bawiły się odsłaniając karty memory. Na koniec wykonały grzechotki – afrykańskie zabawki.
Jak się żyje w indiańskiej wiosce? Jakimi cechami musi charakteryzować się prawdziwy Indianin? O tym dowiedzieli się ci, którzy w środę i czwartek przybyli na wakacyjne zajęcia. Aby stać się mieszkańcem takiej wioski każdy uczestnik musiał wykazać się niezwykłym sprytem, spostrzegawczością, umiejętnością rozpoznawania śladów zwierząt i utrzymaniem równowagi. Wszyscy bezbłędnie przechodzili przez kolejne etapy, by móc przystąpić do pasowania. Podzieleni na 4 plemiona wyznaczyli swoje terytoria, nadali sobie indiańskie imiona, otrzymali swój herb oraz pomalowani zostali na barwy plemienne. Następnie posługując się indiańskimi obrazkami stworzyli bardzo ciekawe i zaskakujące opowiastki rysunkowe. Piątek rozpoczął się od polowania na bizona, po czym wodzowie poszczególnych szczepów zarządzili budowę wigwamów – indiańskich chat. Pomysłów było co nie miara. W ruch poszły kartony, szary papier, farby, itp. Na koniec dzieci bardzo zmęczone ale też zadowolone usiadły przy ognisku słuchając opowieści o obyczajach i tradycjach indiańskich.